Στο βιβλίο “Η τέχνη της αποτυχίας” περιέχεται μια καταγραφή των πιο αξιόλογων επιτευγμάτων στο χώρο της αποτυχίας.
Πραγματικά περιστατικά έτσι όπως καταγράφηκαν από τον Στέφεν Πάιλ, δημοσιογράφο των Times του Λονδίνου, που συνεισφέροντας με το δικό του χιούμορ κάνει το βιβλίο σπαρταριστά αστείο.
Όπως είπε και ο Χάξλεϋ: “Το καλύτερο πράγμα σε αυτόν τον κόσμο, εκτός από το να είσαι σωστός, είναι το να είσαι σαφώς και αναμφιβόλως λάθος”.
Και πως θα μπορούσαν να διαφωνήσουν μαζί του, μερικά από τα μεγαλύτερα ταλέντα στο χώρο, όπως οι ομάδες λεμβοδρομίας του Κέιμπριτζ και της Οξφόρδης;
Μέχρι το 1983 οι δυο ομάδες ήταν ισόπαλες στις… βυθίσεις, έχοντας βουλιάξει τρεις φορές η κάθε μια. Το Κέιμπριτζ προηγήθηκε το 1857 και το 1978, αλλά η Οξφόρδη έσωσε την παρτίδα το 1925 και το 1981. Το 1984, όμως, το Κέιμπριτζ έδειξε ποιος είναι το αφεντικό, καταφέρνοντας να επιτύχει τη μοναδική παγκοσμίως επίδοση, να βουλιάξει… πριν τον αγώνα!
Είκοσι λεπτά πριν την εκκίνηση, έπεσαν πάνω σε ένα ρυμουλκό και η βάρκα τους κόπηκε στη μέση. Γεμάτος θαυμασμό, ο διαιτητής του αγώνα κ. Μάικλ Σουήνη δήλωσε: “Ο πηδαλιούχος ήταν πολύ κοντός και καθόταν πίσω από ψηλούς άνδρες. Θα πρέπει να μην έβλεπε”.
Επίσης άξιο αναφοράς είναι το περιστατικό του 1912, όταν βούλιαξαν και οι δύο βάρκες. Η Οξφόρδη βούλιαξε πρώτη και το πλήρωμα βγήκε στη στεριά. Όταν κατάφεραν να αδειάσουν τα νερά, ένα… “τεχνικό” πρόβλημα τους έκανε να μην μπορούν να συνεχίσουν. Ένας λαμπρός κωπηλάτης είχε εξαφανιστεί στο πλήθος έχοντας πιάσει κουβεντούλα με ένα φιλαράκι του. Λίγο αργότερα γύρισε λέγοντας πως: “Ήταν ο παλιόφιλός μου ο Μπόσγουελ”.
Τότε η Οξφόρδη είδε την ομάδα του Κέιμπριτζ να περνά… κολυμπώντας, αφού είχαν καταφέρει να βουλιάξουν σε έναν αγώνα που ουσιαστικά έτρεχαν μόνοι τους!
Μετά από όλα αυτά νομίζω πως αντιλαμβάνεστε πως το βιβλίο “Η Τέχνη Της Αποτυχίας”, είναι όλα τα λεφτά! (Ή όσα δεν χάθηκαν στην πορεία συγγραφής του βιβλίου, τέλος πάντων).